برنامه ریزی فرهنگی      cultural planning                                                                    

برنامه ریزی فرهنگی      cultural planning                                                             اقتصاد

فرهنگی Cultural  برنامه ریزی – نقشه  Plan            تقسیم بندی جامعه از دید پارسونز                   سیاست

                                                                                                                   اجتماعی

                                                                                                                   فرهنگ

فرهنگ چگونگی راه و روش زندگی یک جامعه

فرهنگ از نظر تایلور فرهنگ یا تمدن یا مفهوم گسترده ای همراه است فرهنگ مجموعه ای پیچیده است شامل دانش ها – باورها – هنر اخلاقیات – حقوق – آداب و رسوم و دیگر آداب و توانایی که انسان به عنوان جامعه آن را دارا می باشد .

فرهنگ از نظر آنتونی گیدنز : فرهنگ ارزش هایی است که یک گروه دارند هنجار هایی که از آن پیروی می کند و کالاهایی مادی که تعریف و تولید می کنند.

خصوصیات فرهنگ 1- تمایز بین انسان و حیوان است 2- خصوصیت فرهنگ اکتسابی است 3- عام است ولی خاص هم است 4- فرهنگ در عین ثبوت و متغییر است 5- در عین اجبار اختیار در فرهنگ وجود دارد 6-دو رویکرد کلی درباره فرهنگ الف – تغییر در فرهنگ ایجاد می شود چون فرهنگ ساختار ویژه دارد که تغییرات آن کاملاٌ تابع سازکار درونی و تاریخی اش بوده و به هیچ وجه نمی توانیم تغییر خاص یا مطابق یک طرح و برنامه ای را در فرهنگ ایجاد کنیم البته منسوخ شد در دهه های اخیر توسط دانشمندان علوم اجتماعی و می توانیم فرهنگ را برنامه ریزی کرد .

ب-رویکرد دوم فرهنگ مثل سایر پدیده های اجتماعی قلم داد می شود و امکان برنامه ریزی در این ضمینه یا مسیر یک ضرورت است .

فرهنگ در دو گروه کلی مادی و غیر مادی است

1-مادی قابل لمس و اندازه گیری است 2-غیر مادی بیشتر جنبه کیفی دارد مثل مذهب – هنر – ادبیات – اعتقادات و این دو کنش متقابل در جامعه دارند انتقال فرهنگ به دو صورت  مستقیم مثل از معلم به دانش آموز  دوم انتقال غیر مستقیم مثل رادیو  تلوزیون

برنامه ریزی : مداخله آگاهانه سنجیده و هدفمند انسانی در یک مسیر برای رسیدن به آرمان ها و اهداف مطلوب است .

مدیریت : علم و هنر بکارگیری منابع و نیروها در راستای رسیدن به هدف مورد نظر

مدیریت : فراگرد به کارگیری موثر و کارآمد منابع انسانی و مادی بر مبنای یک نظام ارزشی پذیرفته شده که از طریق برنامه ریزی سازماندهی بسیج منابع و امکانات هدایت رهبری و کنترل عملیات برای دست یابی به اهداف تعیین شده صورت می گیرد.

برنامه ریزی بر اساس زمان : بلند مدت که از 10 تا 20 سال یا 5 تا 20 سال میان مدت از 2 تا 5 سال و کوتاه مدت (فنی) کمتر از 2 سال

برنامه ریزی بر حسب متغییر سلسله مراتب 1- برنامه ریزی استراتژیک فرایندی است در جهت تجهیز منابع سازمان و وحدت بخشیدن به تلاشهای آن برای نیل به اهداف و رسالتهای بلند مدت با توجه به محدودیت های درونی و بیرونی آقای رضائیان چهار خصوصیات و سلسله مراتب برنامه ریزی استراتژیک در نظر دارد 1- تعیین مأموریت ها و اهداف دوربرد 2-تفکیک و تجزیه و تحلیل اهداف بلند مدت در قالب هدفهای کمی و کیفی کوتاه مدت 3- تدوین خط و مشی ها و اتخاذ سیاست کلی سازمان 4-تنظیم و طرح برنامه عملیاتی

نه مرحله برنامه استراتژیک از نظر دکتر مشبکی 1- حصول توافق در اقدام برنامه ریزی 2-تجزیه و تحلیل فرصت ها 3-تعیین تعهدات و محدودیت ها 4- تشریح و تفضیل آرمان ها و تجدید ارزش ها 5-شناخت مسائل و موضوع 6- ارزیابی و توانمندی های داخل سازمان 7- تنظیم گزینه های مختلف دست یابی خواسته ها 8- بررسی گزینه ها و انتخاب استراتژی مناسب 9- کار بستن استراتژی ایده آل

2-برنامه ریزی عملیاتی (فنی ) 3-برنامه ریزی تاکتیکی

برنامه ریزی عملیاتی (فنی – اجرائی ): این نوع برنامه ریزی در پی درست کار کردن است به معنای کلی این نوع برنامه ریزی همچنین برنامه ریزی در سطوح میانی و پایین سازمان اعمال می شود که شامل برنامه های کوتاه مدت در ذیل برنامه های بلند مدت تعریف می شود مراحل برنامه ریزی عملیاتی 1- تدوین  برنامه های کوتاه مدت مثل برنامه های بودجه و زمان بندی 2- تعیین معیارهای کمی و کیفی و ارزیابی هزینه اجرایی عملیات

ارزیابی برنامه ها و تعیین موارد عملکرد آنها – تجدید در برنامه ها و تهیه برنامه های جدید

برنامه ریزی تاکتیکی : این برنامه ریزی متجاوز از دوسال نمی شود و به برنامه ریزی کوتاه دت گویند که برای رسیدن به هدف یا هدفهای مطلوب انتخاب می شود.

سازماندهی : در معنای عام و کلی به معنی تقسیم کار می گویند به این معنی که تقسیم کار میان افراد و گروه های کاری و ایجاد هماهنگی میان آنها برای کسب اهداف مطلوب تلاش شود .

فرآیند سازماندهی : 1-طراحی و تعریف کارهای ضروری 2- دسته بندی فعالیتها بر حسب  مشاغل و منصب های سازمانی بسیج منابع و امکانات : به معنای طرح ریزی و استخدام نیروی انسانی است این مرحله شامل 1- پرکردن مشاغل سازمانی با استخدام – آموزش – یادگیری  مهارت 2- روشی که از طریق آن مدیریت تصمیم می گیرد وتشخیص می دهد که چطور از مرحله قبلی به مرحله بعدی برسند

4-هدایت و رهبری :شامل سه مرحله است که شامل رهبری – انگیزش -ارتباطات  رهبری می تواند خارج از سازمان باشد .

انگیزش برای ایجاد انگیزه بین کارکنان سازمان

ایجاد ارتباط بین کارکنان و خارج از سازمان و درون سازمان

5-کنترل و نظارت : تنها مرحله ای که در همه مراحل مدیریت باید رعایت شود و اجراء شود هدف از کنترل حصول اطمینان از اینکه آیا نتایج واقعی با نتایج برنامه ریزی شده سازگاری دارد مثل کنترل کیفیت – کنترل مالی و هزینه ها مراحلی که در فراگرد کنترل باید انجام گیرد 1-تعیین معیارها و ضوابط کنترل 2- تشخیص میزان انحراف ها و بررسی علل بروز آنها 3- تنظیم و اجرای برنامه ها و عملیات اصلاحی

دیدگاه نظری در خصوص برنامه ریزی و سیاست گذاری – مارکسیسم ها – دخالت دولت در همه ابعاد و امور مخصوصاٌ فرهنگ که معتقد به پنج کمون بود 1-کمون اولیه یا زندگی بدون طبقه و اشتراکی 2- کمون برده داری که شامل برده و برده دار بود 3-کمون فئودالیته یا ارباب رعیت (کشاورز)4-کمون سرمایه داری یا بورژوازی یا پروتریا که شامل کارگر و سرمایه دار است 5- کمون رجعت به کمون اشتراکی در سال 1989 عصر افول مارکسیسم و کمونیست

مارکس جامعه را به دو قسمت تقسیم می کند که زیر بنای جامعه اقتصاد می داند و روبنای جامعه که شامل قانون – هنر – و ادبیات – فرهنگ

زیر بنا یا اقتصاد = شیوه تولید 1-نیوری کار نیروی انسانی 2- عوامل تولید که شامل ابزار تولید و منابع می باشد

لیبرالیسم در قرون 18 – 19 اوج دوران سلطنت و پادشاهی بود و کلیسا در همه امور مردم دخالت داشتن که یک جریان فکری به وجود آمد به عنوان آزادی فرد و با هدف کم کردن دخالت کلیسا در جامعه بوده است و در فرهنگ معتقداند که برنامه ریزی برای فرهنگ آزادی فردی را تحت شعاع می گیرد و معتقد است که دولت هر چه کمتر در امور خصوص شهروندان مداخله کند و منابع عمومی مردم تا حدود بسیار و فعل و انفعلات نهادها و گروه ها دور از نفوذ دولت تأمین شود خواهان یک شرایط بین نابینی نه با مداخله و نظارت کامل دولت موافق است نه با آزادی فردی موافق است این دیدگاه خواهان نظارت دولت همراه با مشارکت مردمی است .

برنامه ریزی فرهنگی :مداخله آگاهانه هدفمند سنجیده در فرهنگ مطابق الگوی برنامه ریزی رسیدن به هدف یا اهداف مطلوب است برنامه ریزی فرهنگی طبق نظر دکتر تاجیک هر کوششی برای تغییراتی آگاهانه مطابق با الگوی ذهن پیشین در باور ها – اعتقادات  رفتارها عقاید ارزشها و غیره که با خصوصیات نسبتاٌپایداری از عقاید موردی سطحی متمایز است .

ضرورت برنامه ریزی فرهنگی : تغییر و نوع آوری – تداوم واصالت هر فرهنگی باید اصالت داشته باشد یا تداوم داشته باشد و همزمان با نوع آوری های مفید تکنولوژی در جهت اهداف تغییر کنند و برای همین فرهنگ را برنامه ریزی فرهنگی نیاز است .

اهمیت برنامه ریزی فرهنگی:هر فرهنگی در جوامع تداوم داشته باشد و تغییرات و نو آوری روز را داشته باشد بشرطی که اصالت دچار آسیب نشود.

 الگوهای سیاست گذاری فرهنگی

 1-یکسان سازی (وحدت): این الگو به دنبال یگانه سازی فرهنگی در جامعه می باشد در این الگو نوعی اصول و ارزشهای مقدس وجود دارد که باید سایرین آن را بپذیرند همچنین تصوری والا و معنوی از فرهنگ درون خویش دارد که برمبنای آن طرحی هندسی از ارزشها و هنجار ها را در عرصه اجتماعی مطرح می کند تا بدقت نشان دهد ارزشها و هدف های ملی کدامند در جامعه رسیدن به این الگوسخت می باشد به دلایل وجود انبوه جمعیت و افزایش آن مهاجرت افزایش سرعت جریان اطلاعات و آگاهی و تکنو لوژی و بالا بودن پویایی جمعیت استفاده از زور در این الگو شاید به ایجاد یک نظم سیاسی در جامعه کمک کند ولی نمی تواند یک نظم فرهنگی را در جامعه بر قرار سازد.1-1- هنجارها 1-2-ارزش ها 1-3-قوانین

از جمله موانع یکسان سازی یا وحدت الف-افزایش جمعیت ب-مهاجرت ج- آگاهی و تکنولوژی

2-تکثر گرایی : این الگو در پی رشد و گسترش خرده فرهنگها در کنار یکدیگر است به این صورت که خرده فرهنگهای موجود را به رسمیت می شناسد و امکان تداوم و بقاء و رشد آنها را میسر می کند امکان توفیق این الگو در جامعه بسیار کم می باشد چون در این کشورها (کشور های در حال توسعه )انسجام اجتماعی پایین بوده و جامعه هنوز در مسائل اجتماعی فرهنگی سیاسی و اقتصادی دچار مشکل می بشند و تجزیه از بزرگترین مشکلات این نوع جوامع می باشدو همچنین نسبی گرائی فرهنگی از دیگر مشکلات این الگو می باشد  به این صورت که هیچ قانون و یا ارزشی نمی تواند دوام داشته باشد.(اهمیت زیاد به خرده فرهنگها و رسمیت شناختن و امکان رشد داشتن از موانع و امکان تجزیه منطقه ای می شود نسبی گرایی فرهنگی یعنی هیچ قانون فرهنگی قطعیت پیدا نمی کند.)

3-وحدت در تکثرگرائی: این الگو ضمن تأکید برخورد فرهنگها و همچنین اشتراکات فرهنگی در یک چهار چوب معین و مشترک مجاز می داند این چهار چوب باید بتواند فراگفتمان طراحی کند که در آن حقوق همه خرده فرهنگهای قومی زبانی و همچنین گفتمان های شناختی و ارزشی حفظ شود (در عین رسمیت دادن به خرده فرهنگها به یک وحدت انجام فرهنگی داشته باشدهمچنین بتوان آن را به کل  جامعه تأمیم داد این الگو در جامعه برداشتها و مفروضاتی دارد که عبارتند از : 1-وجود عینی اجتماعی یا ملتی خالص از نظر ویژگی فرهنگی کاملاً مشترک امکان ناپذیر است؟ 2- تفاوت و تمایز جزء جدائی ناپذیر حیات فردی و اجتماعی است3-وحدت در سطح اجتماعی همواره امری نسبی است و میان همگونی در ویژگی های فردی تا همگونی در سوطح فرهنگی زیستی اعتقادی نوسان وجود دارد 4- تعارضات درونی و میان اجتماعات ضرورتاً ناشی از تفاوت های درونی و برونی نیست که حذف یا تقلیل آنها بتوان آن را کاهش داد 5- سیاست های انسجام وحدت ملی اجتماعی فرهنگی بجای توجه به یکسان سازی صفات و ویژگی های ذاتی و اکتسابی افراد همچنین گروهها و اجتماعات انسانی باید به وحدت به معنای انساجام در کلیت توجه نماید

پنج پیش شرط اساسی برنامه ریزی فرهنگی را نام ببرید و یکی را توضیح دهید؟

پیش شرطهای اساسی برای تحقق برنامه ریزی فرهنگی :1-تعادل سیاسی : یعنی ترویج و اشاء فرهنگ به نفع خود فرهنگ باشد نه حزب یا گروه خاص2-سرمایه گذاری واقع بینانه : یعنی با سرمایه کافی پشتیبانی شود که ساختار آن با بحران روبرو نشود 3-آموزشهای اگر سیاست های تشویقی و پاداش عادلانه یا آموزش گسترده و عمیق همراه نباشد برنامه ریزی با مشکل و بی نتیجه می ماند 4-تدوین قانونی که بطور مثال از تولید حمایت کند (هنرمند )مثل قانون کپی رایت 5-تشویق فرهنگ و تجارت فرهنگی یک سیاست فرهنگی مطلوب نیازمند تجارت و صنعت فرهنگی آزاد می باشد

ویژگی های برنامه ریزی فرهنگی: 1-قابل انعطاف باشد 2- تجربی باشد 3- واقع گرایانه باشد 4-منطبق با وجدان عمومی جامعه باشد5-به تنوع فرهنگی و خلاقیت توجه داشته باشد6-آینده نگر باشد 7-وِیژگی مشارکتی و مردمی داشته باشد.

جهانی شدن –جهانی سازی Globalization= دکده جهانی از نظر مارشال مک لوهان که توضیح می دهد اکنون دیگر این جهان به وسیله وسایل ارتباطی و رشد ارتباطات و توسعه آنقدر کوچک شده که ابعاد یک دهکده کوچک را یافته است جهانی شدن: نظریه ای اس که فراند تریجی و پیدر را توصیف می کند که از گذشته دریا نزدیک آغزشده و هنوز هم ادامه دارد و دراصل به معنی فرو ریختن مرزه فرا رفتن از آ در سطح های و در عاد سیاسی – فرهنگی – اتمعی و اقصاد می باشد ابعاد و دمنه جهانی شدن آنقدر زیاد است که تمام شئون زندگی بشر را تحت تأثیر خود قرار داده است تا جائی که برخی صاحب نظران آن را به عنوان بزرگترین رخ داد تاریخ بشری می داند. جهانی شدن الف- فرصت ساز است ب-محدودیت ایجاد می کند       جهانی شدن سه جنبه اقتصاد – سیاست- فرهنگ و اجتماع را به چالش می کشاند جنبه اول زمین و چارچوب و تدوین را به چالش می کشد جنبه دوم محای بناه ریز را بچالش می کشاند و جنبه سوم طراح دولت – شرکت بخش خصوصی جهانی شدن به واسطه تغییرات می تواند هم محدودیت ساز باشد هم فرصت آفرین این معنا که هم می تواند جلوی رشد و تعالی یک جامعه را بگیرد و هم میتواند باعث بروز فرصت های جدید برای رشد و تعالی آن باشد جهانی شدن می تواند ضمینه و محتوا و طراح یا مجری اقتصادی و اجتماعی و سیاست وفرهنگ را به چالش روبرو کند.

ضمینه به معنی چارچوب و قلمرو ملی محتوا به معنی عناصر و اصول اصلی طراح و مجری دولت یا بخش خصوصی می باشد نکته هایی در مورد جهانی شدن یک فرایند تاریخی بلند مدت و اصولاًبا نوع گرائی همزمان است ویژگی بارز آن همگون سازی و متمایز سازی می باشد 3-جهانی سازی مستلزم افزایش آگاهی می شود 4-در همه مناطق و مکانها به یک صورت اتفاق نمی افتد یعنی که بعضی از مکانها و مناطق استعداد بیشتری در رشد و تعالی از خودنشان می دهد.

ابعاد جهانی شدن:1-اقتصاد مهمترین شرکت های فراملیتی (افزایش تقسیم کار–اقتصاد فراملیتی)2-سیاسی (تضعیف دولتها –تحکم دولتها)3-فرهنگی گسترده ترین بحث در فرهنگ است4-اجتماعی تاثیرات فرد و جامعه است

ابعاد جهانی شدن 1-جهانی شدن اقتصاد شامل تغییرات در شیوه های تولید توزیع و مصرف کالا و خدمات می باشد آقای بهکیش در مورد جهانی شدن اقتصاد 1-افزایش تقسیم کار بین المللی یعنی توسعه بازار ها و افزایش اشتغال ماورای مرزهای ملی 2-افزایش کار آمدی بنگاه های داخلی با رقابت 3-انتقال فن آوری ماورای حوزه های ملی 4-انباشت سرمایه در مناطقی که استعداد آن را دارد.

2-بعد سیاسی: دولت در بحث جهانی شدن یا با تضعیف خود روبرو می شود یا با تحکیم دولت در این بخش باید ساختار را تنظیم کند که بتواند جوابگوی وضعیت پیش آمده باشد3-بعد فرهنگی گسترده ترین بحث جهانی شدن در فرهنگ اتفاق می افتد در بحث فرهنگ جهانی شدن هم تأکید بر عناصر مشترک بشری نحت عنوان مذهب انسانیت و بشریت دارد و هم تأکید بر کثرت گرائی بُعد اجتماعی همان بُعد فرد و جامعه است.

فرهنگ جهانی :یا جهانی شدن فرهنگ (ارائه یک الگو برای همه زمانها و مکانها): به سه دسته تقسیم می شود امپریالیسم : حرکت فرهنگ دنیا به سمت آمریکایی شدن اروپایی شدن بارزترین ظهور مارکها و برند ها تقلید فرهنگی – استعمار – مهاجرت بعد جنگ جهانی دوم در در دوران جنگ سرد تکثر گرایی توجه به خرده فرهنگ ها و فرهنگهای کشورهای دیگر هم باید در جهان باشند تلفیقی از فرهنگی :ارائه الگوبه اختیار مصرف کننده است که از این الگو پیروی کند یا نه فرهنگ جهانی –فرهنگی که معطوف به اصول ارزشها و معیارهایی می داند که برای همه مردم در همه جای معتبر باشد انواع رویکردهای فرهنگ جهانی 1-رویکرد امپریالیسم فرهنگی : با یکسان سازی فرهنگی این نظریه سیطره ارزشهای غربی را بر سایر مناطق جهان ملزم دانسته و ریشهدر نظام سرمایه داری دارد ظهور برندها یا مارکها مهم ترین وجه این نظریه می باشد مثل مکدونالد – کوکاکولا- و گسترش این فرهنگها از طریق مهاجرت – استعمار و تقلید فرهنگی می یابد.2- تکثرگرایی فرهنگی این دیدگاه مخالف دیدگاه اول بوده و تلاش برای حضور چند جانبه سایر فرهنگها در فرهنگ جهان دارد در این رویکرد جهانی شدن را باعث تکثرفرهنگی می داند.3-تلفیقی فرهنگی :این رویکرد یک فرهنگ جهانی مشترک می باشد که متشکل از برخی عناصر فرهنگهای مختلف این رویکرد جهانی شدن فرهنگ را یک رویکرد دو طرفه می دانند

سیاست فرهنگی:سیاست فرهنگی همه اقدامهایی که از سوی دولت و نهادهای دولتی و خصوصی و اتحادیه های اجتماعی برای سمت دهی به توسعه همچنین برآورد های نیازهای فرهنگی مردم و یا دگرگونی اجتماعی انجام می پذیرد تعریف علمی شامل اصول مکتوب و غیر مکتوب است که از سوی برنامه ریزان برای ایجاد و تغییر در وضع موجود و دستیابی به اهئاف مطلوب توسط مدیران و یا نهادها انجام می پذیرد.

مهمترین تغییرات سیاست فرهنگ در دنیا: 1-کم شدن سلطه دولتها در مقابل جهانی شدن فرهنگ2-ترویج فرهنگهای عامه پسنددولتها بعد جنگ جهانی دوم و با افزایش رسانه ها و همچنین افزایش پدیده جهانی شدن نتوانستن تعصب فرهنگی خود را حفظ کنند و به یک الگوی فرهنگ مشترک تن دادن 3-کاهش مقاومت فرهنگی

تاریچه سیاست فرهنگی در ایران: اولین توجه ویژه به فرهنگ 1327است تقسیم بندی تاریخچه فرهنگ 1-اتفاقات درون فرهنگی که موثر است 2-تقسیم بندی که خارج حوزه فرهنگ در حوزه های سیاسی و اقتصادی 

تاریخچه فرهنگی در ایران از دیدگاه دکتر حسینی 1-1327تا 1340 فرهنگ جایگاه مستقلی ندارد فقط دانشگاهی مطرح شد 2-1347تا1356 جایگاه پیدا می کند و تخصیص بودجه می شود 3-1356تا 1368 انقلاب ایران نبود برنامه مدون وجود جنگ رکود از بیانات امام استفاده می کردن4-1368تا کنون سال 71 با تشکیل شورای انقلاب فرهنگی سیاست فرهنگی است .

تاریخچه سیاست فرهنگی در ایران:اولین توجه ویژه به برنامه ریزی فرهنگی  در ایران بر می گردد به سال 1327 تاریخچه تقسیم بندی برنامه ریزی فرهنگی به دو صورت انجام می پذیرد 1-درون حوزه فرهنگی این قسمت با تدوین و تصویب قوانین مربوط به حوزه فرهنگ توسط نهادها در ارتباط است 2-تحولات درخارج از حوزه فرهنگ ولی تاثیر گذار مانند تحولات و جریانهای سیاسی اقتصادی تاثیر گذار تاریخچه برنامه ریزی فرهنگی در ایران 1-1327تا 1347 در این دوره فرهنگ جایگاه مستقلی نداشته و به صورت زیر مجموعه ای به آن توجه می شد در این دوره حوزه فرهنگ هیچ بودجه 1-جداگانه و مستقل دریافت نمی کرده است 2-1347تا 1356 فرهنگ جایگاه و هویت مستقل یافت و همراه با تخصیص اعتبار و بودجه در برنامه های عمرانی کشور 3-1356 تا 1368 این دوره که با وقوع انقلاب جنگ همراه بود مابا فاقد سیاست مدون فرهنگی همراه بود و بیشتر بر اساس دیدگاه های امام و مراجع زیر ربط صورت می پذیرفت 4-1368تاکنون دراین دوره دولت نقش سازمان یافته پیداکردودرخلال چند برنامه توسعه  اهمیتی ویژه یافت.

قبل از انقلاب اسلامی شورای عالی 1347 فرهنگ و هنر اهداف گرفته شده توسط شورای عالی فرهنگی 1-فرهنگ برای همه 2-توجه به میراٍث فرهنگی 3-توجه به خلاقیتهای فرهنگی هنری 4-شناسندن فرهنگ ایران در دنیا فراهم آوری امکانات مادی معنوی

چهار اصل برنامه ریزی فرهنگی قبل از انقلاب

نقاط ضعف این دوران 1- وجود مراکز متعدد و موازی تصمیم گیرنده 2-توسعه فرهنگی غیر مشارکتی  مردم در برنامه ریزی فرهنگی دخالت نداشتن 3-تابعیت برنامه های فرهنگی از برنامه های توسعه اقتصادی و سیاسی 4-ضعف ساختار نظارتی و ارزیابی 5-تقدم نهاد سازی برنهادینه سازی

برنامه ریزی فرهنگی بعد از انقلاب اسلامی ایران در سال 1371 اصول سیاست فرهنگی جمهوری اسلامی ایران به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید که شامل الف- اهداف فرهنگی ب- اهداف سیاست فرهنگی ج-اصول سیاست فرهنگی د- اولویت سیاست های کلی نظام فرهنگی بودمثل1-اولویت به کودکان ونوجوانان درداخل کشور2-اولویت به مجامع اسلامی وایرانیان خارج ازکشور3-انضمام کشف استعداد ها و خلاقیتهای فرهنگی 4-حمایت های مادی فرهنگی از فعالیتهای هنری فرهنگی

 

 

 

:: برچسب‌ها: برنامه ریزی فرهنگی ,